Valentijnsdag

Cobie belt om zeven uur naar IC en horen dat Isabel allebei de neussondes eruit getrokken heeft vannacht, maar voor de rest heeft ze een rustige nacht gehad.

Als we om 11.00 uur komen slaapt Isabel. De verpleger vertelt dat Isabel weer ontlasting heeft gehad. Ze gaan vandaag de dialyse één dag stoppen en kijken of haar (transplantatie-)nier het doet. Mocht dit niet zo zijn, dan moet ze morgen weer dialyseren. De ontstekingswaardes zijn hetzelfde gebleven. Ze heeft een ondertemperatuur van 34,5°C. Dit kan geen kwaad zegt de verpleger. Ze heeft ook veel vocht onttrokken met dialyseren. De verpleger begrijpt ook niet goed waarom Isabel zoveel slaapt. De slaapmedicatie was verminderd. Even later komen Ad en Yolanda (vrienden van ons) en zij trakteren ons op koffie met appelgebak. Terwijl Ad en Yolanda er zijn stuurt Thomas een bericht en vraagt aan Charley hoe oma (moeder van Charley) vroeger de tomatensoep kookte. Later op de dag begrijpen we waarom. In het restaurant zitten we een tijdje te praten en gaan daarna naar Isabel. Isabel slaapt nog steeds en heeft nauwelijks haar ogen open.

Als Ad en Yolanda naar huis gaan, gaan Charley en Cobie even naar de gastenkamer. Cobie ligt even op bed, en belt met oma. Charley belt met Thomas. Thomas zegt dat hij tomatensoep heeft gekookt en vraagt of we vanavond bij hem komen eten. Wat lief hè. Natuurlijk willen we dat. We wilden eerst nog naar buiten, maar er valt natte sneeuw en we hebben geen zin om daar door te gaan.

Isabel wordt door Matthijs
verrast met Valentijn

Als we rond 16.00 uur bij Isabel komen, zegt de verpleegster dat er beneden bij de receptie een pakket voor Isabel is afgeleverd. Charley gaat naar beneden en Cobie gaat naar Isabel. Even later komt Charley met een ballon waaraan een kaartje zit van.... Matthijs. Het is Valentijn en Matthijs heeft Isabel verrast met een ballon. Er komt een glimlach op haar gezicht, maar daarna begint Isabel te huilen. Ze fluistert: "Wanneer mag ik hier weg." Wat had ik met haar te doen. Ik heb gezegd dat het steeds beter gaat. Ze fluisterde toen: "Als het steeds beter gaat, waarom mag ik dan niet naar huis." Verder fluisterde ze: "Kun je vragen wanneer ik hier weg mag?" Waarop ik zei dat ze dat vast niet konden zeggen. Toen fluisterde ze: "Ze kunnen toch wel zeggen over 2, over 4 of 8 weken." Ik heb gezegd, dat wanneer ze nog niet beter is, ze beter hier kan zijn, want dan kun je thuis niets doen. Ze knikte en viel weer in slaap.

Rond 17.00 uur komen Judith (zus Matthijs) Thomas (broer Matthijs) en Yonne (vriendin van Thomas). We praten een poosje met hen en even later gaan Cobie en Judith naar Isabel. We moeten even wachten omdat ze net het dialyseapparaat gaan afsluiten.
Isabel heeft haar ogen open als we bij haar komen. Cobie vertelt dat Judith, Thomas en Yonne naar het etentje van oma zijn geweest voor haar 91ste verjaardag en dat ze daarna doorgereden zijn naar Rotterdam om bij haar op bezoek te komen. Isabel gaat huilen en fluistert, dat ze het erg vind dat ze niet naar het etentje kon. Judith zegt dat ze als ze weer beter is, gaan high tea-en en andere leuke dingen gaan doen. Dat helpt. Isabel heeft dorst en Cobie en Judith geven Isabel om beurten wat water uit een spuitje.

Later op de dag krijg Cobie nog een berichtje van Ad, dat ze nog steeds diep onder de indruk waren van het bezoek van vanmiddag, en dat zij zich maar al te goed realiseren wat dit voor ons betekent. Toen ik dat berichtje kreeg, dacht ik: "Dit is een mooie gelegenheid om alle lieve mensen om ons heen nog eens te bedanken voor alle lieve mailtjes, whats app berichten, bezoekjes, kaartjes, telefoontjes, ons trakteren op lekkere dingen, enz." We waarderen dit heel erg.

Als Charley, Thomas en Yonne naar Isabel willen, moeten ze even wachten, omdat ze Isabel moeten verschonen. Ze heeft, heel gelukkig, weer ontlasting gehad. 

Als Thomas, Yonne en Charley bij haar zijn, heeft ze ook haar ogen open en fluistert ze: "Ik heb vannacht die slangen uit mijn neus getrokken." Charley vroeg: "Was je ze beu?" Ze fluisterde: "Ja."
Ze fluisterde weer: "Wanneer mag ik hier weg" en ze fluisterde ook dat ze bang was, dat ze hier geestelijk last van zou gaan krijgen. Charley heeft gezegd, dat ze zich daar nu nog maar geen zorgen om moest maken.
Isabel had gezegd, dat ze nog naar haar iPod naar muziek wilde luisteren, maar toen Charley tegen acht uur naar haar toe ging om haar met de iPod te helpen, lag ze te 
slapen. 

Als Thomas, Yonne en Judith naar huis gaan, lopen we mee naar de parkeergarage, want wij gaan bij Thomas soep eten. De soep is heerlijk. Hij heeft ook nog kaiserbolletjes afgebakken. We praten nog met Thomas en Jolan (huisgenoot van Thomas) en gaan rond elf uur weer naar de gastenkamer.