zondag 21 februari 2016

Grote tegenvaller

Om 23.30 uur gisteravond werd Cobie gebeld door de IC verpleegster, dat Isabel heel wat bloed in de ontlasting heeft. De IC-arts is er bij geroepen en hij wil dat we er morgenochtend rond 9.00 uur zijn, omdat er tussen 10.00 uur  en 11.00 uur een darmonderzoek gaat plaatsvinden.

Om 9.00 uur zijn we in het ziekenhuis. De arts vertelt ons dat er een probleem bijgekomen is, namelijk dat er heel wat bloed in de ontlasting van Isabel zit. Cobie belt Marian of zij samen met Eefje op een ander tijdstip dan 11.00 uur op bezoek willen komen. Dit is geen probleem, ze komen om 19.00 uur.

Isabel had natuurlijk lange tijd, ruim 3 weken geen ontlasting. In Rotterdam hadden ze met een CT-scan gekeken of er een perforatie in de darmen zat. Zij hebben dit toen niet kunnen ontdekken. De IC-arts in Goes vertelt dat het soms ook niet te zien is. Het kan ook zijn dat de hele darmwand beschadigd is. Het betekent wel, dat er ergens een bloeding zit in de darmen. Ze willen eerst via een endoscopie in de darmen kijken. Rond 11.00 uur vindt het onderzoek plaats. De apparatuur voor dit onderzoek wordt binnengereden op de kamer van Isabel. Een MDL-arts (maag-, darm-, leverspecialist) gaat dit onderzoek doen met een assistente, met de IC-arts en de verpleegkundige. We gaan intussen beneden bij het restaurant even een broodje halen. 

Apparatuur voor de endo- en gastroscopie 
wordt geïnstalleerd
Na 45 minuten mogen we weer bij Isabel. Als we even later weer op IC komen wil de IC-arts ons spreken en vertelt dat ze bij het darmonderzoek maar een klein eindje de darm in konden, omdat er een kronkel in de darm zat. De MDL-arts heeft alles geprobeerd om verder te komen in de darm, maar hij kan ook niet zomaar doorduwen, want dan steek je de darm misschien kapot.

Omdat dit onderzoek niet lukte, hebben ze ook nog een gastroscopie gedaan. Via een slang in de keel kunnen ze dan tot in de twaalfvingerige darm komen. De verpleegster vertelde dat Isabel haar tanden stijf op elkaar hield. Uiteindelijk was het toch gelukt. Dit moet verschrikkelijk voor Isabel zijn geweest. Een dergelijk onderzoek heeft ze vaker gehad voor een onderzoek voor het hart, maar dit lukte toen niet. Het was vreselijk om zo'n slang "in te slikken". Wat moet ze toch veel meemaken, onze lieve dappere meid. In de dunne darm was niets te zien, dus de bloeding moet ergens anders in de darm zitten, waar ze niet bij kunnen om te kijken.
De IC-arts vertelt dat hij morgen in een heel multidisciplinair team, waarin o.a. internisten, IC-arts, nefroloog, chirurg, MDL-arts zit, wil gaan bespreken wat nu verder het behandelplan zal zijn. Tot die tijd krijgt Isabel wat minder bloedverdunners. Voor de bloeding die ze heeft, zou hij dit willen stoppen, maar voor het dialyseren moet ze bloedverdunners en ze willen ook niet dat er een bloedstolsel in de bloedbanen komt (dit risico is toch al groter, als je zo'n lange tijd ligt).

Om 14.00 uur komen Matthijs en Lian, Bert en Tim (oom en tante en neef) op bezoek. Cobie gaat met Lian en Tim naar Isabel toe. Isabel doet af en toe even haar ogen open. Als ik vraag of ze weet wie er is, probeert ze wat te zeggen. Als we wat vragen, knikt ze. Ze ziet wel dat Lian en Tim er zijn. Even later gaan Charley, Bert en Matthijs naar Isabel. Als Charley vraagt zie je wie er zijn knikt ze en je ziet aan haar ogen dat ze hen herkent. Als Bert, Lian en Tim naar huis gaan, gaan Charley, Cobie en Matthijs nog even naar Isabel. We gaan daarna naar huis en spreken met Matthijs af dat we hem vanavond weer ophalen om naar Isabel te gaan.

Als we rond 19.00 uur bij IC aankomen, zijn Matthy en Gré (vrienden van ons) er al. We wachten even tot Marian (tante van Isabel) en Eefje (nichtje van Isabel) er ook zijn. We vertellen hen eerst van het darmonderzoek van vandaag. Cobie gaat eerst met Matthy en Gré naar Isabel. Isabel ligt heel wakker te kijken en ze is erg helder. Gré maakt nog grapjes en je ziet aan de mond van Isabel dat ze moet lachen. Daarna zijn Cobie, Matthijs en Marian bij haar en Isabel blijft steeds heel wakker. Wat fijn om te zien. Daarna komt Eefje. Ik vraag aan Isabel of ze het leuk vindt dat er bezoek is en ze knikt ja en ik zie ook aan haar ogen dat ze er van geniet. Als Marian, Eefje, Matthy en Gré naar huis zijn, gaan Charley, Cobie en Matthijs nog even naar Isabel. Als Cobie tegen Isabel zegt: "We gaan naar huis, en morgen komen we weer terug, fluistert ze heel zacht: "Hoe laat?" Dan fluistert ze ""Hoe laat is het nu". Ik zeg: "Kwart over 8" en Isabel fluistert "Dat is nog vroeg".

De verpleegster vraag aan Isabel of ze het moeilijk vindt dat wij weggaan, en Isabel knikt ja. De verpleegster zegt tegen Isabel: "Ik kan natuurlijk niet je moeder vervangen, maar ik zal heel goed voor je zorgen". De verpleegster zegt nog tegen Cobie, dat ze lekker even bij Isabel blijft en dat ze zou willen dat ze nog veel meer voor ons kon doen. Wat een lieve verpleegster. Wij zetten Matthijs thuis af en gaan naar huis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten