zaterdag 13 februari 2016

Rustige dag

Om 7.00 uur belt Cobie IC. De verpleegster vertelt dat Isabel ondanks de slaapmedicatie regelmatig wakker is geweest. Ze heeft al een hoge bloeddruk, maar die wordt dan nog hoger. De verpleegster zei dat ze tot half drie ook steeds wakker gehouden werd door artsen die aan haar bed stonden. Ze dachten weer aan epileptische activiteit, dus de neuroloog werd erbij geroepen. Dit bleek nu op dit moment niet het geval te zijn. Ook was de longarts nog bij Isabel geweest vannacht, en sowieso komt de verpleegster regelmatig voor piepende infuuspompen, medicatie toedienen en verzorging.

Als we om 11.00 uur bij Isabel komen, hebben ze haar een beetje meer rechtop in bed gezet. Dit is beter voor haar longen. Ze heeft nog een zuurstofbrilletje en ligt af en toe aan het vernevelingsapparaat.
Charley vraagt of ze muziek wil luisteren op haar iPod en dat wil ze wel. We doen de oortelefoontjes in haar oren. Isabel is nog heel zwak en heeft moeite om de iPod te bedienen. Ze heeft nog weinig kracht in haar vingers. Als de iPod net aanstaat is de batterij leeg. Cobie had de iPod nog snel meegepakt toen Isabel moest worden overgeplaatst van Goes naar Rotterdam, maar natuurlijk niet aan de lader gedacht. Gelukkig heeft Charley nog een lader in de auto liggen. Samen met Charley zoekt ze een nummer op wat ze wil horen. Als ze wat wil zeggen fluistert ze een beetje, maar we kunnen haar nauwelijks verstaan. We kunnen haar moeilijker verstaan dan gisteren.

De echo van het hart is nog niet gemaakt. De verpleger vertelt dat Isabel 2 x ontlasting heeft gehad. Zal het dan eindelijk toch op gang komen na 3½ week? We hopen het, want het is niet normaal hoe bol haar buik staat. 

Rond de middag komen Dineke (moeder Nienke) en Nienke. Cobie, Nienke en Dineke gaan naar Isabel. Isabel wil wat drinken. We geven haar wat water te drinken met een injectiespuit. Als we na een tijdje vragen of we niet weg moeten schud ze nee. Dineke vraagt of ze het gezellig vindt, dat we er zijn en ze knikt ja. Dus we blijven nog even. Even later komen ook Wim (vader Nienke) en Elles (zus Nienke). We kletsen in de familiekamer onder het genot van een kopje koffie en een bolus die ze hebben meegenomen uit Zeeland. Wim en Elles gaan vast de stad in en Dineke, Nienke, Charley en Cobie wachten tot Thomas in het ziekenhuis is. Ook wij gaan dan met z'n allen naar de markt bij de Blaak. Wim en Elles komen naar ons toe en we gaan met z'n zevenen lunchen. We gaan met z'n allen met de metro terug naar het ziekenhuis en gaan om beurten naar Isabel.
Cobie schrijft vanavond het blog

Als Dineke, Wim, Nienke en Elles naar huis gaan blijven Charley, Cobie en Thomas nog bij Isabel. Thomas helpt Isabel met haar iPod, want ze wil weer muziek luisteren. 
Als we rond acht uur weg gaan bij Isabel, wil ze nog steeds muziek luisteren. We vragen of de verpleegster straks de oortelefoontjes uit de oren van Isabel wil halen en haar iPod even op wil ruimen.

3 opmerkingen:

  1. Beste Cobie en Charley, Ik was gisteren onder de indruk van hoe jullie met de hele situatie omgaan. Dat is wat Isabel nodig heeft, naast de goede zorg in Rotterdam. Gisteren waren er wat lichtpuntjes, vandaag wederom. Laten we hopen dat ze door het dal heen is en steeds weer wat herstel kan laten zien..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn een rustige dag! Wat fijn dat de tube eruit is Isabel! Heb je weer wat meer de controle terug gelukkig. Fijn dat je lekker muziek kan luisteren wat rust in alle onrust. Liefs Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Super dat de tube er uit is. Hopelijk neemt dat een groot stuk onrust weg, zodat haar bloeddruk ook wat gaat zakken. Ik hoop dat het nu de goede kant op zal gaan. En voor haar fijn, dat ze wat muziek kan luisteren en dat ze zoveel visite krijgt van allemaal lieve mensen. Zal haar goed doen. Liefs van ons.

    BeantwoordenVerwijderen