Charley belt om 7.00 uur naar IC. Isabel heeft een rustige nacht gehad. Haar bloeddruk was aan de lage kant. Ze hebben de dialyse aangepast. Na het verschonen hebben ze haar op haar zij gelegd. Dit kon ze niet lang volhouden, dus hebben ze haar terug op haar rug gelegd.
Als we rond 11.00 uur bij Isabel komen, zitten John (neef van Cobie) en Pen (zijn vrouw) op ons te wachten. De fysiotherapeut is met Isabel bezig, dus wachten we even en praten wat met elkaar. Als de fysiotherapeut klaar is, gaan we naar Isabel. Ze is erg moe van de fysio en van haar gezicht kun je aflezen dat ze pijn heeft. Isabel vindt het leuk dat John en Pen op bezoek komen. Als John en Pen weg zijn, vragen we nog eens aan Isabel of ze pijn heeft. Na een aantal vragen komen we er achter dat ze pijn in haar rug heeft. Ze leggen Isabel wat anders neer en de pijn in haar rug wordt minder. Ze krijgt ook paracetamol tegen de pijn. Even later komen we er achter, dat ze pijn in haar benen heeft. Als Cobie onder het laken kijkt, ziet ze dat ze een buis van het anti-decubitus bed leeg hebben laten lopen, dus het onderbeen heeft geen ondersteuning meer. De verpleegster vult de buis en laat een andere, onder haar voeten leeglopen. Isabel heeft geen pijn aan haar been meer en haar voet steunt niet meer op het bed.
De katheter om te plassen hebben ze eruit gehaald, omdat ze zelf toch niet plast. Het vocht en afvalstoffen verliest ze met het dialyseren.
Om 13.30 uur haalt Charley Nienke af van het station. Even later komen Fred en Lucia (oom en tante van Matthijs) en Adrie (vader Matthijs) op bezoek.
Isabel vindt het fijn dat er bezoek komt, maar ze is wel moe. Gelukkig heeft ze geen rugpijn meer en geen pijn in haar benen meer. Als Charley, Cobie en Nienke na het bezoek bij Isabel zijn, kijkt Isabel weer of dat ze pijn heeft. Cobie komt erachter dat ze veel hoofdpijn heeft. Ik vraag of het aanvoelt of ze een epilepsie aanval zou kunnen krijgen en ze knikt ja en kijkt er bang bij. Nienke pakt haar hand vast en voelt deze erg trillen, ook in haar andere hand voelen we spanning. Als Charley vraagt of ze een kleine aanval heeft gehad knikt ze ja. De verpleegster gaat naar de IC-arts, maar hier kunnen ze verder niet zoveel mee. Isabel krijgt medicijnen tegen epilepsie.
Isabel krijgt zuurstof via een zuurstofbrilletje, maar als de verpleegster haar wat meer zuurstof geeft gebeurt er niets. Het blijkt dat haar neusgaten vol met opgedroogd bloed zitten, dus kan er geen zuurstof langs. De verpleegster doet nu in plaats van een zuurstofbrilletje, een zuurstofslangetje in haar neus en haalt de bloedproppen uit haar neus. Dit is heel vervelend voor Isabel, maar als het eenmaal gebeurd is, lucht het erg op.
Nienke gaat nog even mee met ons naar huis. Dineke, Wim en Fleur (ouders van Nienke en haar zusje) zijn in Goes en komen even op de koffie. Terwijl wij met hen praten, zet Nienke koffie voor ons allemaal en ruimt ondertussen ook nog even de vaatwasser voor ons uit. Wat hebben we toch een lieve schoondochter. Thomas wil donderdagavond na het college, wat om 22.00 uur klaar is, naar Goes komen.
Om 18.45 uur halen we Matthijs op om naar Isabel te gaan. De verpleegster zegt dat ze slaapt. We zitten bij haar zonder te praten, zodat ze lekker kan slapen. Als ze wakker wordt, zeggen we dat ze rustig door mag slapen en dat wij rustig bij haar blijven zitten. Ze blijft wakker. Als we weg gaan, zien we aan de blik in haar ogen, dat ze wil dat we blijven. We hopen maar dat ze snel terug in slaap zal vallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten