Om zeven uur belt Charley naar de IC en hoort dat de nacht redelijk rustig is verlopen. Isabel had tot 5 uur geslapen. Om zes uur had ze buikpijn. Ze had nog niet niet veel geplast.
Als we om elf uur bij Isabel komen, zijn ze bezig om haar in een "stoel" te zetten. Ze had zelf aan de verpleging gevraagd of ze mocht zitten. Omdat het goed is voor de bloedsomloop, helpen ze haar daar graag mee. Het is een hele speciale stoel, die in alle mogelijke standen gezet kan worden, om het haar zo comfortabel mogelijk te maken. Het is een soort "troon".
Nienke is inmiddels ook gekomen en Isabel glundert, als wij zien dat zij in de stoel zit. Zo kan
de verpleging ook zien of alle waardes goed blijven terwijl ze "zit".
Isabel wil graag thee drinken. Dit mag van de verpleegster, als we het maar met een spuitje geven. Ze vindt het heerlijk. Even later zegt de verpleegster, dat Isabel een waterijsje mag. Charley houdt het ijsje bij haar mond en Isabel doet er kleine hapjes van. Zo te zien geniet ze er erg van.
De neuroloog komt nog langs en vertelt, dat hij tijdens de opname de hoeveelheid medicijnen tegen epilepsie heeft verdubbeld.
Charley, Nienke en Cobie gaan eten in het personeelsrestaurant. Als we terugkomen, vraagt Isabel steeds opnieuw of we aan de arts willen vragen wanneer ze naar huis mag.
Als de IC-arts komt, vertelt hij dat Isabel de laatste dagen stappen vooruit heeft gemaakt. De bloeddruk, pols en zuurstof zijn de laatste paar dagen goed gebleven. De ontlasting is goed op gang gekomen. Hij zit er aan te denken om Isabel over te plaatsen naar de IC in Goes. In Rotterdam hebben ze geen medium care, dus dan zou ze gelijk naar de gewone afdeling overgeplaatst worden. De IC-arts gaat het met het team overleggen. De IC in Rotterdam is niveau 4 en Goes niveau 2. Gelukkig gaat zij wel vooruit, al is het met kleine stapjes.
Charley, Cobie en Nienke gaan even een eindje wandelen en om een paar boodschappen. Als we rond 15.30 uur bij Isabel komen, neemt Nienke afscheid van Isabel en gaat naar Utrecht.
Later op de middag vertelt de verpleger, dat ze een bacterie op de lijnen hebben gevonden in de kweek, wat inhoudt dat alle infusen er uit moeten en er moeten nieuwe worden geprikt. De lijn die er in zat voor de hemodialyse wordt nog niet opnieuw geprikt. De lijn voor de bloeddruk die in een slagader in haar pols, wordt wel al verwijderd, maar nog niet opnieuw geprikt. De lijn in haar hals laten ze nog even zitten. Die doen ze morgen als er meer tijd voor is in de dagdienst.
Charley wordt op de gang gevraagd of we de gastenkamer willen verlaten, omdat er van een andere familie iemand op sterven ligt en die hebben de gastenkamer hard nodig. We bellen Thomas of we op zijn kamer kunnen slapen. Hij slaapt toevallig vannacht bij Nienke in Utrecht en zegt dat we op zijn bed kunnen slapen. Jolan maakt er geen enkel probleem van.
Isabel kijkt de hele middag al angstig uit haar ogen en vertelt steeds opnieuw dat er zoveel in haar hoofd omgaat en dat ze bang is voor de nacht, dat ze niet kan slapen.
De IC-arts schrijft wat voor om de angst tegen te gaan. De verpleger raadt ons aan dat Charley of ik bij Isabel blijft slapen vannacht. Hij zal dan een bed naast dat van Isabel zetten. Cobie besluit dat zij blijft slapen.
We gaan de gastenkamer ontruimen. We vinden het wel heel jammer en onhandig dat we weg moeten, maar er zit niet anders op. Charley gaat naar de kamer van Thomas en Cobie slaapt naast Isabel.
Fijn dat Isabel met kleine stapjes vooruit gaat. Idd niet handig, dat jullie nu uit de gastenkamen moeten. Eigenlijk zouden er wat meer moeten zijn, voor zulke situaties. Of andere mogelijkheden. Het is toch niet naast de deur zeg. Gelukkig dat jullie dan in Thomas zijn kamer kunnen. Ook wel fijn, dat Isabel eens even in een andere houding heeft kunnen zitten.
BeantwoordenVerwijderen