vrijdag 19 februari 2016

Overgeplaatst naar Goes

Om 7.00 uur belt Charley naar de IC. Gisteravond hebben ze de lijn nog geprikt voor de dialyse. Rond 2.00 uur 's nachts hebben ze het dialyseapparaat aangesloten. Ze had vannacht weer een zak bloed gehad. Ze had tot 4.00 uur geslapen en was daarna vaak wakker. 

Rond 10.15 uur waren Charley en Cobie van plan om nog een eindje te wandelen voordat we om 11.00 uur naar Isabel konden. Net als we met onze jas aanstaan en de gastenkamer verlaten wordt Cobie gebeld door de IC afdeling of we wilden komen. De verpleegster had eerst samen met de arts en later samen met een andere verpleegster geprobeerd om het slijm bij Isabel weg te zuigen. Hiervoor gaat een (intubatie-)buisje in je keel. Door dat buisje heen gaat dan een slangetje waarmee ze het slijm wegzuigen. Maar ze kregen het niet voor elkaar om het buisje in haar keel te krijgen, want Isabel hield haar tanden muurvast op elkaar. De verpleegster hoopt dat wij het wel voor elkaar krijgen, dat ze haar mond opendoet en haar tanden van elkaar haalt. Want de verpleegster zegt: "Jullie stem kent ze en jullie weten beter hoe je Isabel moet benaderen. We gaan er gelijk naartoe. Charley praat op Isabel in, dat het heel vervelend is wat ze gaan doen. Dat ze een pijpje in haar keel doen en dan slijm wegzuigen. Maar als het eenmaal gebeurd is, dat ze dan weer beter kan ademen en daarmee wat aangenamer wordt. En warempel, langzaam maar zeker gaat haar mond open en kan de verpleegster het buisje in haar keel plaatsen en het slijm wegzuigen. Ze kan het slijm zelf niet ophoesten en als ze het niet weg kunnen zuigen kan er weer een longontsteking ontstaan.


MICU van buiten
Even later komt de IC-arts en wil een gesprek met ons. Hij vertelt dat Isabel heel ziek bij hen binnenkwam en dat de mogelijkheid bestond dat ze aan de hart-long-machine zou moeten, en die hebben ze niet in Goes. Dit is gelukkig niet nodig geweest. Ze heeft ook stapjes vooruit gemaakt. En die stapjes zijn genoeg om haar over te plaatsen naar Goes. Hij vertelt dat zij nu niet meer kunnen, dan op de IC in Goes. Ze is nog steeds erg ziek, maar daarvoor komt ze ook op de IC in Goes terecht. Hij heeft de IC in Goes al gebeld en Isabel is daar welkom. De IC-arts gaat voor vandaag de MICU (Mobiele Intensive Care Unit) regelen. Hij vraagt of één van ons met Isabel mee wil rijden in de MICU, omdat ze steeds zo angstig keek. Als één van ons meerijdt, kan dat haar rust geven.


Als het 11.45 uur is, komt de IC-arts vertellen dat de MICU er om 12.30 uur al is om Isabel naar Goes te vervoeren. "Waaat...", zegt de verpleegster. Dat is nog 3 kwartier om Isabel gereed te maken. De IC-arts zegt: "Dat wordt even hard werken". Twee collega's van de verpleegster die voor Isabel zorgt, komen haar helpen. Ondertussen moeten Charley en Cobie in 3 kwartier de kaarten van de muur halen bij Isabel, en haar spullen inpakken, maar we moeten ook nog naar de gastenkamer om die leeg te ruimen en de sleutel inleveren van de gastenkamer en afrekenen. We vliegen ons rot om alles voor 12.30 uur klaar te krijgen. We moeten ook de koffers en andere spullen nog naar de auto brengen in de parkeergarage. 
MICU van binnen
Om 12.30 uur komen we helemaal bezweet aan op de IC. Pffff.... het is ons gelukt. Uiteindelijk komt de MICU rond 12.50 aan. Isabel wordt gereed gemaakt voor vervoer. Charley gaat met de auto naar huis en Cobie rijdt mee. De rit verloopt rustig. Isabel slaapt bijna de hele rit. Af en toe heeft ze haar ogen even open en vertellen we dat we onderweg naar Goes zijn. Ik denk dat ze heel moe is, omdat ze slecht geslapen heeft vannacht en van het "overladen" voor het transport naar Goes.



Rond 15.00 uur komen we aan op de IC in Goes. De overdracht wordt gedaan en Isabel wordt geïnstalleerd op IC. We zijn hier al bekend omdat ze hier van 19 t/m 27 januari heeft gelegen. Als we net op IC aangekomen zijn, belt Charley dat hij er ook is en komt ook naar IC. We moeten wachten op de gang. Alle infuuspompen, voeding etc. moeten worden aangesloten en ook komt de dialyseverpleegkundige om het dialyseapparaat aan te sluiten. Rond 17.00 uur mogen Charley en Cobie bij haar, maar ze zijn nog volop bezig. Bloed afnemen, medicijnen bestellen bij de apotheek, de administratie bijhouden etc, etc. 


Isabel kijkt wat rond en we vertellen dat ze in Goes ligt. We hebben wel het gevoel dat ze het begrijpt. Praten gaat niet en fluisteren lukt ook niet. Rond 18.00 uur gaat de verpleegster Isabel verschonen en het haar zo comfortabel mogelijk maken. Charley en Cobie gaan even naar huis om een hapje te eten. Vanaf 27 januari t/m vandaag zijn we niet meer in Goes geweest. Het is gewoon raar om weer in je eigen huis te zijn. Het is heel stil. Na het eten gaan we Matthijs ophalen en we gaan terug naar Isabel. Ze ligt er "heerlijk" bij. Ze ligt onder een molton en laken en deken. De verpleegster vertelt dat ze het koud had en dat ze het bed hadden verwarmd (dit kon in Rotterdam niet). Van het dialyseren krijgt ze het ook koud. De verpleegster zegt dat ze regelmatig haar temperatuur opnemen en ze zorgen ervoor dat ze het niet koud heeft.

Cobie vraagt of Isabel bezoek mag ontvangen. Isabel mag bezoek ontvangen, het bezoek is welkom, maar we moeten er voor zorgen dat niet iedereen tegelijk op bezoek komt. De verpleegster heeft ons gevraagd of we dat zelf willen regelen.  

Bezoektijden zijn dagelijks: 
van 11.00 tot 11.30 en 
van 14.00 tot 14.30 en 
van 19.00 tot 19.30 uur. 
Het verzoek van IC is om je aan deze bezoektijden te houden. 
(Als jullie op bezoek willen komen is dat prima, maar willen jullie ons dan van tevoren even bellen. Cobie 06-12587793.) 

Adres:
ADRZ
Afdeling M, Kamer 12
's Gravenpolderseweg 114
4462 RA Goes

Rond 20.00 uur nemen we afscheid van Isabel. Ze is in slaap gevallen. We zetten Matthijs thuis af en wij gaan ook naar huis. Heerlijk in ons eigen bed slapen vannacht. Rond 22.00 uur komt Thomas ook thuis uit Rotterdam.

2 opmerkingen:

  1. Marlies Timmerman20 februari 2016 om 09:57

    Jee dat waren weer heftige dagen vooral gisteren. Jullie zullen allemaal blij zijn dat Isabel weer in Goes is. En dat jullie nu ook weer in je eigen huis kunnen zijn. Wij wensen jullie weer veel sterkte!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou, eindelijk een beetje dichterbij. Teken dat ze het vertrouwen in Rotterdam. Wel fijn. Mss ook voor Isabel, het gevoel weer in de buurt te zijn. Hopelijk knapt ze, langzaam, op en blijft het nu bergopwaarts gaan. We komen zeker een keer en nemen contact op hoor. Had het er gister met Fred nog over. Hij had gelijk zo iets van, laten we dit weekend gaan. Ik heb gezegd, laten we even wachten, tot we Isabel wat stabieler is en we een afspraak kunnen maken. Dussss, jullie horen ons. xxx

    BeantwoordenVerwijderen