Dialyseren

Om zeven uur belt Cobie naar IC. Isabel heeft een rustige nacht gehad. Ze plast bijna niet meer. Ze heeft medicatie gehad om de ontlasting op gang te brengen, maar tot op heden heeft dit nog niets opgeleverd dan wat gerommel in haar buik.

Om 11.00 uur gaan Charley en Cobie naar Isabel. Isabel ligt met haar ogen open. Ze hebben de slaapmedicatie verminderd omdat ze willen dat Isabel meer zelf gaat ademen met ondersteuning van zuurstof. Ze krijgt nu 45% zuurstof.
De verpleger vertelt dat de artsen besloten hebben dat Isabel moet gaan dialyseren.
Rond 12.30 uur komen 2 IC artsen om een infuus te prikken in de lies van Isabel om te kunnen dialyseren. Charley en Cobie worden gevraagd om te wachten op de gang. We gaan ondertussen een hapje eten. 

Rond 13.30 uur komt Nienke. Zij is samen met haar vader in Goes geweest en brengt nog wat spulletjes voor ons mee en de post en ze geven de planten water.
Als we bij Isabel komen, is ze wakker en wil zo graag praten, maar dat kan niet met de tube. We zien haar lippen rondom de tube bewegen, maar we weten niet wat ze wil zeggen. Wat erg is dit. Ze maakt een beweging met haar hand dat ze wil schrijven. We vragen aan de verpleging of we haar hand los mogen maken, want ze ligt nog steeds vast, om te voorkomen dat ze er per ongeluk infusen of de tube eruit trekt.
Dit mag van de verpleging. We pakken een blocnote en een pen, maar ze kan alleen haar hand een beetje optillen en ze kan de pen niet eens vasthouden, dus schrijven gaat ook nog niet. Ze is te zwak. De verpleging komt nog met een elektrisch toetsenbord met het alfabet met grote letters en met symbolen zoals warm, koud, pijn etc. Ook dit ging niet, ze is te zwak. Ze bleef maar proberen ons iets te vertellen. Wij vroegen aan Isabel: "Wil je iets vragen"en ze knikte ja.

Toen hebben we verzonnen dat Cobie steeds het alfabet zou opnoemen en dat Isabel ja zou knikken als de letter er tussen zat en Nienke schrijft dan de letters op. Jaaaaa...dit lukte. Ze zei: "Mama dit is t...". Verder kwam ze niet. Na de letter t viel ze in slaap.

Het dialyseapparaat

Rond 15.30 uur komt de verpleging van de dialyse afdeling om Isabel aan te sluiten op het dialyse apparaat. Isabel wil niet dat Charley, Cobie en Nienke weggaan en de verpleegster van de dialyseafdeling zegt dat er gerust één van de ouders bij mag blijven. Charley blijft bij Isabel en Nienke en Cobie gaan even naar de familiekamer.
Als Charley terugkomt weet hij inmiddels wat Isabel wilde vragen. Charley heeft steeds vragen gesteld en 1 daarvan was "Weet je wat er is gebeurd" en hierop schudde Isabel "nee". Gelukkig, we weten nu wat ze wilde vragen. Charley heeft in het kort verteld wat er allemaal met haar is gebeurd. Charley ziet dat er een traan over haar wang loopt.

We gaan weer met z'n drieën terug naar Isabel en als Nienke weg gaat en aan het voeteinde staat zegt ze dat ze snel weer terugkomt en ze zwaait naar Isabel. Isabel tilt haar hand op en zwaait terug.
Als Nienke weg is, komt een radioloog een punctie uit de buik van Isabel nemen. Ze zuigen wat vocht op uit haar buikholte (daar hoort geen vocht in te zitten) en dat gaat op kweek om te kijken of er geen bacterie op zit. Charley en Cobie wachten weer in de familiekamer. 

Nienke heeft voor ons een heerlijke couscoussalade gemaakt, die we rond zes uur even gaan opeten op onze eigen kamer. Als we terugkomen, probeert Isabel weer met ons te communiceren door met haar vinger in de lucht te schrijven. Als we er de achterkant van een schrijfbloc onder houden, dan kunnen we wat letters herkennen, maar te weinig om haar goed te begrijpen. Wat is dat frustrerend voor haar en ook voor ons. 
Als de verpleging van dienst wisselt, komt er een verpleger die we hier nog niet hadden gezien en als hij zich voorstelt aan Charley, dan herkennen ze elkaar. Hij vertelt dat hij bij de transplantatie voor Isabel heeft gezorgd. Dat is intussen zes jaar geleden. Als hij naar Isabel gaat, vraagt hij of zij hem nog herkent. Zij maakt een gebaar met haar hand, waaruit we opmaken "een beetje". Dit was juist haar favoriete verpleger. Ze heeft er toen veel lol mee gehad.
Kort daarna komen Guus en Marian. Ze zijn onder de indruk van alle apparatuur en hoe Isabel er bij ligt. Isabel probeert ook tegen Guus en Marian wat te 'vertellen' d.m.v. schrijven met haar vinger, maar we kunnen er niet goed achter komen wat ze wil zeggen. 

Thomas heeft vanavond een toets. We duimen voor hem dat het gaat lukken.