Ander slaapmiddel

Om zeven uur belt Cobie naar de IC. De verpleger vertelt dat Isabel koorts heeft. Ze krijgt hiervoor via het infuus paracetamol. Dit zal wellicht komen door de longontsteking, maar om uit te sluiten dat er ergens anders in het lichaam een ontsteking zit, wordt zo lang ze koorts heeft regelmatig de urine, bloed en speeksel op kweek gezet.
De verpleger vertelt ook, dat ze erg onrustig was vannacht en dat ze ondanks dat ze een hoge dosering Dormicum (slaapmiddel) krijgt, steeds haar ogen opendoet, met haar armen probeert te bewegen en met haar benen over de rand van haar bed hing. De verpleger gaat overleggen met de arts wat ze hieraan het beste kunnen doen.

Om 11.00 uur gaan Charley, Cobie, Matthijs en Nienke op bezoek. Thomas blijft thuis, hij werkt nog aan een opdracht voor zijn opleiding en zorgt dat de appelkruimeltaart die Nienke heeft gemaakt straks de oven in gaat.

We krijgen te horen dat Isabel een ander slaapmiddel krijgt (Propofol). Dit geeft Isabel meer rust. De verpleging heeft het haar van Isabel "gewassen". Hiervoor zijn speciale badmutsen, die ze op haar hoofd zetten en inmasseren.  Dit hoef je niet uit te spoelen. Isabel ziet er fris en verzorgd uit. De verpleegster vertelt nog dat Isabel een gebaar met haar wijsvinger maakte van "kom eens hier", want praten gaat niet.
Haar nierfunctie was gelukkig ook goed. (Kreat was 140) De nierfunctie wordt scherp in de gaten gehouden, vooral omdat Isabel een donornier heeft. Isabel heeft vanaf gisteren sondevoeding en haar darmen zijn aan het rommelen.

Ze heeft een grote blaar op haar hiel van het liggen.
Matthijs en Nienke gaan allebei mee naar ons huis waar opa en oma inmiddels al met Thomas zitten te praten. We drinken met z'n allen koffie met appelkruimeltaart.

Om 14.00 uur gaan Matthijs, Charley en Cobie op bezoek bij Isabel. Er is weinig veranderd aan de situatie. Ze ligt er rustig bij. Het zuurstof van de beademing staat op 60%.
Na het bezoek gaat Matthijs naar huis, Thomas zit achter zijn laptop en Cobie en Nienke gaan samen om de boodschappen. Nienke kookt het eten en na het eten gaan Charley, Cobie, Matthijs, Thomas en Nienke op bezoek bij Isabel.
Als Isabel in de gaten heeft dat we er zijn, doet ze steeds haar ogen open en maakt onrustige bewegingen met haar armen en benen en je ziet dat ze probeert papa en mama te zeggen.

Als Charley zegt: "We zullen maar eens gaan" dan slaat ze haar ogen op en schudt nee.
Als we naar huis gaan blijft de verpleegster bij haar totdat ze weer rustig slaapt.