woensdag 27 januari 2016

Overgeplaatst naar Rotterdam

Om 7.00 uur belt Cobie naar IC. Isabel heeft 39,1°C koorts. De verpleegster vertelt dat de buik van Isabel bol staat, dat het zuurstof op 50% staat en dat het een zorgelijke toestand is omdat eer geen verbetering optreedt. Ze vertelt dat de artsen in Goes Isabel willen gaan overplaatsen naar Rotterdam. Als daar geen plaats is op IC, moet ze naar Antwerpen. De verpleegster spreekt met Cobie af dat wanneer de arts meer weet, hij zal bellen en anders horen we meer om 11.00 uur bij het bezoek. Rond half 10 komt Lian bij ons thuis op bezoek. Lian gaat voor ons nog even naar de apotheek om medicijnen op te halen. Rond 10.00 uur belt de arts dat hij contact heeft gehad met Rotterdam en dat het nog vol lag op IC, maar er zouden wellicht ontslagen zijn van patiënten. Om 12.00 uur weten ze in Rotterdam of er wel of geen plaats voor Isabel is. Rond 12.15 uur komt de arts met het goede bericht dat er plaats voor haar is. We zijn zo blij en opgelucht. In Rotterdam ligt de hele voorgeschiedenis van Isabel. De mobiele IC zal uit Rotterdam vertrekken om Isabel op te halen vanuit Goes. Dit is een grote ambulancebus waar een ziekenhuisbed en alle apparatuur wat ze op IC gebruiken in past. Ze verwachten de ambulance rond 13.30 uur. We zetten Matthijs thuis af en wij gaan naar huis om spullen voor onszelf op te halen. We bellen Thomas en opa en oma om te vertellen dat Isabel naar Rotterdam moet. Uiteindelijk komt de ambulance rond 14.45 uur aan. Ze zijn met z' n vieren gekomen. De arts uit Goes doet de overdracht aan het ambulancepersoneel uit Rotterdam. Daarna wordt Isabel overgelegd op een ander bed en wordt de beademing en infuuspompen overgezet op die van de ambulance. Charley en ik wachten op de gang. Als ze klaar is voor vervoer, lopen Charley en Cobie mee tot aan de ambulance (dit stelde de arts van de ambulance zelf voor). Charley en Cobie rijden met ons eigen auto naar Rotterdam. Als we aankomen is Isabel ook net aangekomen op IC 10 Zuid. Terwijl Isabel daar wordt geïnstalleerd wachten Charley en Cobie op de gang. Dit duurt best even. Als we bij haar komen, ligt ze er rustig bij door alle slaapmedicatie. Ze ligt op een kamer alleen. De arts vertelt, dat ze zich nu goed gaan inlezen en gaan overleggen met alle betrokken artsen en dan een behandelplan gaan opstellen. We vragen of we kunnen overnachten . De arts moet hier goedkeuring voor geven en dat doet hij zonder twijfel. Ze hadden wel eerst gebeld of er plek was. We gaan dit eerst regelen en onze koffers naar de kamer brengen en regelen daarna een parkeerkaart voor 14 dagen (dit kan bij opname gelukkig). Anders wordt het wel een heel prijzige bezigheid €2,70 per uur.

Matthijs belt om te vragen hoe het gaat. We bellen naar Thomas. Nienke is ook bij hem in Rotterdam. Thomas heeft moussaka gemaakt voor ons en Nienke heeft brownies gebakken. Charley en Cobie zijn allebei doodmoe, maar we knappen op van het eten en het is fijn om even bij Thomas en Nienke te zijn. Rond 20.30 uur zijn we weer bij Isabel. Ze krijgt anderen slaapmedicatie en ligt nu heel rustig aan de beademing te slapen. Net als we weggaan, komen ze een echo van haar buik maken omdat die zo bol staat. Ze heeft al 1 week geen ontlasting gehad, maar ze weten niet zeker of daar die buik zo bol van staat. Vandaar de echo. Charley en Cobie gaan naar de logeerkamer in het ziekenhuis en gaan proberen te slapen. Als er iets is, bellen ze ons van IC en wij mogen hun op ieder tijdstip bellen.

1 opmerking:

  1. Gelukkig op de vertrouwde plek. Niet fijn, dat het niet beter gaat. Nu, hopelijk, verbetering. Blij dat ze nu wel wat rustiger is. Mss, diep vanbinnen, weet ze goed, waar ze is. Hopelijk hebben jullie ook wat kunnen slapen.

    BeantwoordenVerwijderen