Onrustig

Ketanest

Vanmorgen om 7.00 uur belt Cobie naar IC. De verpleegster vertelt dat Isabel 39,5°C koorts heeft. Ondanks de vele slaapmiddelen die ze krijgt, blijft ze onrustig en krijgt ze weer een nieuw slaapmiddel (Ketanest)
Charley en Cobie gaan allebei werken, omdat we even bezig willen zijn in het "normale leven". Cobie begint wat eerder, zodat ze om 11.00 uur op bezoek kan. Op haar werk krijgt ze veel begrip en medeleven. Charley heeft afgesproken op zijn werk, dat hij om 11.00 uur en om 14.00 uur bij Isabel op bezoek kan gaan. Wat fijn dat dat kan. Ook Charley krijgt veel medeleven en begrip op zijn werk

Als we bij Isabel komen, is ze onrustig en als ze haar ogen opent, staart ze op ons. Heel moeilijk om aan te zien. Het nieuwe (proef)bed wat Isabel had gekregen, hebben ze omgeruild voor een bed wat ze altijd al hebben staan op IC. Dit hebben ze gedaan, omdat Isabel een enorme blaar op haar hiel heeft en mogelijk is dit van het bed. Isabel krijgt een nieuwe blaaskatheter . Het zuurstofgehalte van de beademing staat op 40%. Charley gaat weer terug naar zijn werk en Cobie gaat naar huis. We gaan met een heel akelig gevoel weg. Cobie heeft het moeilijk als ze thuiskomt, want er is niemand om mee te praten, maar juist op dat moment gaat de deurbel en staat Grietje aan de deur met een bos tulpen namens de "vriendinnenclub". Ze komt als geroepen.

Om 14.00 uur gaan Charley en Cobie op bezoek. Isabel doet haar ogen regelmatig open. Ze staart met haar ogen en haar ogen bewegen op een vreemde manier op en neer. Ze draait haar hoofd en ogen naar waar ze geluid vandaan hoort komen.
Charley gaat weer naar zijn werk en Cobie gaat naar huis. Cobie doet even een paar huishoudelijke klusjes en dan komt Dineke (de moeder van Nienke). Dit hadden we vanmorgen afgesproken. Cobie en Dineke gaan samen even naar het lunchcafé Het Stadhuis om de koffie met wat lekkers erbij. Ik vertel Dineke dat het vandaag precies 6 jaar geleden is dat Isabel de nier van mij kreeg.

Isabel krijgt veel kaartjes

Om 19.00 uur gaan Charley, Cobie en Matthijs op bezoek. We horen van de verpleegster dat Isabel weer volledig wordt beademt vanwege de spierverslappers en de hoge dosering slaapmedicatie. Even later komt de arts om ons bij te praten. Hij vertelt dat we een stapje terug zijn. Het baart ons zorgen dat er geen verbetering in de longen te zien is. Isabel heeft steeds hoge koorts. Tijdens de epileptische aanvallen was er braaksel in haar longen terecht gekomen, Dit heeft de longontsteking veroorzaakt. In de longen zit een soort beschermvlies en ze denken dat door de maagsappen en het braaksel dit beschermvlies ook ontstoken is, dus een ontsteking op een ontsteking (ze noemen dit ARDS, een shocklong). De arts wil dat de longarts morgen een onderzoek gaat doen om in de longen te kijken. Hij vertelt dat Isabel een enorme hoeveelheid slaapmedicatie krijgt en hierop nog steeds onrustig is en wakker wordt. Hij vertelt, dat,  als wij dit toegediend zouden krijgen er wel een aantal dagen op zouden slapen
Op dit moment is er dus geen verbetering. Als er verslechtering optreedt, moet Isabel overgeplaatst worden naar Rotterdam, of eventueel Antwerpen (mocht er geen plaats zijn in Rotterdam).
Alle betrokken artsen hebben morgenochtend een multidisciplinair overleg en morgenmiddag hebben wij een gesprek met de artsen. Het tijdstip van het gesprek krijgen we morgen te horen.
We zijn ontdaan van dit bericht en zowel Charley als Cobie bellen dat ze morgen niet gaan werken. We zouden zo graag willen, maar we voelen allebei dat dit nu niet gaat.
Matthijs wil morgen ook bij het gesprek aanwezig zijn en wij vinden dat uiteraard geen probleem.
Als we thuiskomen bellen we Thomas en Nienke om hen te vertellen over de zorgelijke toestand van Isabel.