Kleine terugval

Cobie belt om kwart over zeven naar intensive care. De verpleger vertelt dat om half zes het zuurstof van de beademing van 35% naar 70% is teruggezet. De saturatie (zuurstofgehalte in het bloed) was te laag. Ze hebben een longfoto gemaakt. Die zag er hetzelfde uit als twee dagen geleden. Maar was ook niet verslechterd. Ze kunnen niet goed verklaren waarom de saturatie minder werd. De intensivist (IC-arts) gaat het vanmorgen verder bekijken.
Vannacht was de INR 8 (stollingsfactor in het bloed). Moet eigenlijk tussen de 2 en 3 zijn. Het bloed is dus te dun. Hiervoor krijgt ze medicatie. Vanmorgen was het nog 1,5, wat weer te laag is, dan is het bloed te dik. Hiervoor heeft ze ook medicatie gehad.
Om 11.00 uur gaan Matthijs, Charley en Cobie op bezoek. De intensivist en de neuroloog (hersenen) komen uitleg geven.

Isabel houdt veel vocht vast. Met plasmedicatie proberen ze dit te verminderen. Verder wil de neuroloog weten of er op dit moment epileptische activiteit aanwezig is, omdat ze vanmorgen steeds op de tube beet. Er zal een EEG van de hersenen worden gemaakt.

Isabel houdt veel vocht vast

De Dormicum (slaapmiddel) is verhoogd van 2 naar 5, maar ondanks die hoeveelheid doet Isabel haar ogen af en toe open, we zien dan een traan en haar wenkbrauwen fronsen, haar lippen bewegen maar ze kan niets zeggen, omdat er een tube in haar keel zit. En ze probeert haar armen te bewegen, maar dat gaat niet, omdat ze vastgebonden ligt om te voorkomen, dat ze per ongeluk de slangen eruit trekt. Dit is heel akelig om te zien.
Als Matthijs, Charley en Cobie om 14.00 uur weer op bezoek komen, horen we dat de EEG gemaakt is. Bij dat onderzoek doen ze ook wat testjes, zoals in hun handen klappen. Ze vragen of ze haar hoofd naar links en rechts wil bewegen en ze vragen of ze haar ogen open kan doen. Ondanks de Dormicum reageerde ze overal op. Er wordt ons verteld dat er geen epileptische activiteit te zien is.
's Middags komt Nienke bij ons thuis. Ze heeft samen met haar moeder heerlijke paddenstoelenlasagne klaargemaakt, die we vanavond alleen nog maar in de oven op moeten warmen en ze hebben ook nog een soort appeltaart (appelcrumble) gemaakt.
Cobie gaat samen met Nienke even de stad in. Even samen naar een paar kledingzaken en daarna om de koffie met gebak.

Om 19.00 uur gaan Thomas, Nienke, Charley en Cobie op bezoek. Er is niet veel veranderd aan de situatie van Isabel. Het zuurstofgehalte is naar 60% gezet. De verpleegster zegt dat Isabel heel onrustig was en als ze vroeg of Isabel pijn had, knikte ze ja. Isabel heeft meer pijnbestrijding gekregen en meer Dormicum. Isabel doet af en toe haar ogen open en we merken dat ze ons hoort. Ze probeert haar armen weer op te tillen. Ze is heel onrustig. Dit is echt heel moeilijk om aan te zien. Thomas en Nienke proberen haar gerust te stellen en zeggen tegen haar dat alles goed komt en dat ze maar lekker moet gaan slapen.